هنر ذاتن دانش نیست . هم چنان که دانش نیز ذاتن هنر نیست .با این بیان ، این دو قلمرو و فکر و ذهن هر یک داراي زمینه ي مخصوص به خویش هستند که جز به وسیله ي خود آن ها قابل توضیح نیست .بنابراین اگر ما گاهی از ارتباط بین روانشناسی و هنر سخن می گوییم ، منظورمان آن قسمت از هنر است که بدون تجاوز از حدود ، ممکن است مورد مطالعاتی از این قبیل قرار گیرد . آن چه روانشناسی می تواند درباره ي هنر بگوید همواره محدود به نشو ونماي فعالیت هنري خواهد بود ، بی آن که هرگز به ذات و جوهر آن دسترسی پیدا کند .