ایساک بابل روایتگر دوره ای پر آشوب از تاریخ یکی از مهمترین تمدنهای جهان است. کار او را می توان بازآفرینی صریح و بی رحمانۀ دنیایی دستخوش جنگ و آشوب دانست. داستنهایش اغلب وقایع نامۀ مصیبت و فاجعه اند، ولی فضایی رنگین، با نشاط و سرشار از طنز دارند – با حال و هوایی متفاوت که زندگی، تر و تازه و چالاک، در آن جاری است.

بابل در دوره ای پر آشوب ساکن این جهان بوده، زمانۀ انقلابی خلقی با آرمانی دست نیافتنی که در شتابِ ثانیه هایش مجالی برای انسان بودن نیست. او که خود به نوعی پروردۀ این انقلاب است، با نگاهی ژرف بین لحظه های خوشبختیِ گریخته از کفِ انسانها را ثبت می کند، شادیهای کوچک زندگی را در میانۀ بلوا می بیند، و در روند کار خود رفته رفته به وجدان بیدار جامعه ای بدل می شود که در چرخۀ پر شتابِ حوادث انسانها را از یاد برده است. راز ماندگاریِ داستانهای بابل همین نگاه ژرف او به انسان است.