پژوهشی در ادبیات رآلیستی از آغاز تاسده‌ی بیستم

واقع‌گرایی یا رئالیسم در هنرهای تصویری و ادبیات، نمایش چیزها به شکلی است که در زندگی روزانه هستند، بدون هرگونه آرایش یا تعبیر افزون. این واژه همچنین برای شرح کارهای هنری که برای آشکارکردن راستی، چیزهایی چون زشتی و پستی را تایید کرده‌اند نیز به کار می‌رود.

رئالیسم همچنین اشاره به جنبش فرهنگی میانه قرن ۱۹ دارد که از فرانسه ریشه گرفت و گونهٔ هنری سرشناس تا اواخر قرن ۱۹ بود. با آشنایی با عکاسی، این منبع جدید دیداری شور ساخت چیزهایی که همچون واقعیت بودند را در مردم زنده کرد و این جنبش هنری شکوفا شد. رئالیسم به شدت با رومانتیسیسم مخالف بود...

رئالیسم چیست؟ میان رئالیسم و دیگر مکتب‌ها و گرایش‌های ادبی و هنری چه تفاوتی است؟ رئالیسم چه کمکی به پیشبرد فرهنگ انسان کرده است؟ این مسائل بغرنج و جالب توجه با استناد پردامنه به تاریخ، ادبیات و فرهنگ در این کتاب بحث و بررسی شده است. در این کتاب نخست تصویر کاملی از رئالیسم همچون گرایشی مستقل در هنر و زیبایی‌شناسی و پیوند آن با اندیشه اجتماعی ارائه می‌شود.

سپس آثار بزرگ‌ترین نویسندگان اروپا از رنسانس تا امروز بررسی و توصیف می‌شود. آثار نخستین پیشگامان مکتب رئالیسم ـ رابله، سروانتس، شکسپیر، گوته ـ استادان رئالیسم انتقادی ـ بالزاک، تولستوی، داستایفسکی، استاندال ـ و در پایان آثار نویسندگان معاصری چون هاکلی، شولوخف، اشتاین‌بک، سرافیمویچ، هاینریش بول، جوزف کنراد و در مجموع میراث ادبی خلق‌های جهان در پرتو آخرین پیشرفت‌ها و دستاوردهای نقد ادبی، زیبایی‌شناسی و فلسفه در این کتاب بررسی شده است.