100 روز نزدِ طالبان تعجب آور و بی حس کنند است. که ر یک دان به

کلمات مثل آینه زرق و برق می دهد؛ سبکِ او به دقت ساختن، باشکوه بودن،

منحصر به فرد بودن، خشن بودن و گاهی به نح وی شگفتانگیز حومه شهر

و دشت و صحرا های ز یبایی افغانستان را ضبط و فیلم بردا ری می کند.

نویسنده با مهارتِ بیشت ری در مقایسه با هر بان وی عدالت، مقیاس سادگی و

پیچیدگی را که محور آن جنگ است تعادل و توازن میبخشد … آن واقعا یک

زندگی است!! نه! او خواننده را مستقیماً بر ر وی طناب پچیده ای جنگ و

زندگی میگذارد و مرگ به طور مداوم توسط سربازان و مردم افغانستان

هدایت و رهب ری میشود؛ در این صورت، اگر زود گذر و ناگز ی ری وجود داشته

باشد، برداشت کلی امید و انسانیت را که خوشبختانه و یا هم اگر بیرحمانه

باشد تحمل خواهیم کرد، پس از آن که گام دیگر نیز غیر ممکن به نظر

میرسد، ادامه میدهیم. این کا ری است که مانند خود افغانستان به طور

مداوم تحمل خواهد شد