دکترنهاوندی و دکتر ایو بوماتی پس از کتاب قطور”شاه عباس” اکنون به تاریخ معاصرایران و در واقع به کالبد شکافی “انقلاب” اسلامی ایران و نقش عوامل داخلی، خارجی و به ویژه سیاست های اعمال شده از سوی پادشاه وقت ایران و دولت های پی در پی سال‌های دهه آخر سلطنت محمد رضا شاه پرداخته اند.
شاید بتوان گفت به سبب بیش از پنج دهه حضور دکترهوشنگ نهاوندی در مصادر مختلف امور اداری، دانشگاهی و سیاسی دوران پادشاهی پهلوی دوم، کتاب حاضر را، نگاهی همراه با تلخکامی از درون به نارسائی های دستگاه حکومتی وقت ایران و به ویژه “دخالت های دولت های بیگانه” به امور داخلی این کشور دانست. دکتر نهاوندی در کتاب های متعددی که در دوران اقامت مجدد در فرانسه تالیف و تدوین نموده، بر این اعتقاد پای فشرده است که آنچه که “نا رسائی های داخلی حکومت در آن دوران” نامیده می شود بدون دشواری چندانی قابل حل و فصل بود و مالاً اجتناب از آنچه که انقلاب نامیده شد ممکن بود، ولی سیاست های بین المللی، و احتمالاً کوتاهی پادشاه در رفع و رجوع قاطعانه آنها، روند اصلاح امور را تا وقوع رویداد های ۵۷ متوقف ساخت و اوضاع به سوی شکست برنامه های نوسازی و بازسازی ایران حرکت کرد.